Op 14 september vertrok ik naar Parijs. Het was een prima reis, maar wel een lange. Gelukkig kreeg ik een warm welkom van de familie. De dagen erna werd ik direct in het diepe gegooid. School was al begonnen dus ik kon gelijk meedraaien in het gezin. Dat betekent: kinderen halen en brengen, kleine huishoudelijke taakjes en af en toe koken. Binnen een paar dagen was ik al wat gewend aan de route naar de sportclub, wie de beste vriendjes zijn van de kinderen en waar de sportschoenen liggen als ze kwijt zijn.
Ik woon opeens weer terug in een gezin, na jarenlang op mezelf te hebben gewoond. Niet meer zelf alles bepalen en in en uit lopen, maar meedoen met hun ritme. Dat is wennen, maar bij dit gezin heb ik ook dusdanig veel vrijheid dat dat oke voelt.
Ik kan tijdens de schooluren van de kinderen gewoon doen wat ik wil, dus ik gebruikte die tijd vooral om de omgeving rond het huis te leren kennen. Want ook hier, net buiten Parijs, is het erg mooi. Er zijn zo veel mooie parken, chateaus, en leuke cafeetjes om wat te drinken.
Mijn Franse lessen zijn ook begonnen, die ik absoluut heb onderschat. Of eigenlijk heb ik gewoon niet echt goed nagedacht over wat het in zou houden om echt weer lessen te volgen. Ineens zit ik weer dictees en huiswerk te maken, moet ik leren wat het verschil is tussen de imparfait en de passé composé. Het is best moeilijk, maar ik vind het leuk en merk aan het einde van mijn tweede week hier dat ik in ieder geval al vooruitgang boek met het luisteren. Nu het praten nog!
Ook ontmoette ik daar een paar leuke andere au pairs met wie ik nu veel optrek. Zij willen natuurlijk ook zo veel mogelijk hier ontdekken, dus we gaan samen naar musea, de stad verkennen of op zoek naar leuke cafeetjes.
Het voelt gek dat dit nu gewoon de realiteit is. Ik ben blij dat ik hier ben, en ben benieuwd naar het komende jaar.
Bisous,
Mijntje
Tips
CARETTE, PLACE DE VOSGES – LE MARAIS
Ik hou helemaal niet van in de rij staan, en zeker niet in een Tiktok-rij. Maar nu we toch op een rustige vrijdagochtend langs Carette liepen en de rij kort was, moesten we toch even de viral hot chocolate van Carette proberen. En eerlijk is eerlijk, ik snap wel waarom het viral gaat. Het meest charmante, klassieke café, met heerlijke, romige chocomelk. Het personeel is, ondanks het hoge toerist-gehalte, erg vriendelijk en behandelt je als een koningin. Het is aan de prijs, je betaalt 13,50 voor de chocomelk, en nog meer voor al het andere op het menu. Maar de ervaring is het zeker waard als het rustig is.
MUSÉE CARNAVALET – LE MARAIS
Museum midden in Le Marais over de geschiedenis van de stad. Leuk om even binnen te lopen en een uurtje door te brengen, meer tijd heb je er ook echt niet voor nodig. Je ziet hoe de stad is opgebouwd en hoe het zijn rijkdom gewonnen heeft. Wat ik vooral het leukst vond is om de oude schilderijen te bekijken waar bepaalde highlights al op te zien waren, en andere nog niet. Tip!