Met de herfst komt ook verkoudheid. Om me heen loopt iedereen te snotteren en te hoesten. En zo ook ik, helaas. Maandagochtend ben ik daarom na Frans les direct op de bank geploft en heb ik bijna niks meer gedaan. Gelukkig was alles om me heen buiten grijs en grauw, dus voelde ik me totaal niet schuldig dat ik niks gedaan kreeg.
Maaarrr de dagen dat de zon wel scheen, was het prachtig hier. Op dinsdag stond er een speurtocht door de wijk op de planning tijdens Frans les. We moesten antwoorden zoeken of aan mensen vragen over de gebouwen en de straten. Het was typisch zo’n opdracht waar niemand van tevoren zin in heeft, maar wat eigenlijk best leuk is als je eenmaal bezig bent. Ik wil dan eigenlijk ook gewoon meteen winnen (spoiler alert: we wonnen niet). En het zag er buiten dus ook zo mooi uit, met een strak blauwe lucht en de gekleurde herfstbladeren. We sloten de speurtocht ook nog eens af in geheel Franse stijl: er stonden bij terugkomst zwarte koffie en madeleines op ons te wachten.
Daarna was het tijd voor een andere Franse primeur, namelijk mijn eerste galette ooit! Het aantal crêpes dat ik in mijn leven heb gegeten is niet meer bij te houden, maar een galette had ik nog nooit gehad. Op de markt staat altijd een kraam die ze verkoopt, dus we beloonden onszelf op deze dinsdag. Ik koos voor een galette oeuf, wat errrggg lekker was.
Donderdag ben ik na Frans Montmartre in gegaan, omdat ik op zoek wilde gaan naar stoffen voor een tas. Nou, daar ben je aan het juiste adres! In Rue D’Orsel vind je talloze stoffenwinkels naast elkaar. Ze lijken op het eerste ogenblik alleen kitscherige glitterstof of meubelstof te verkopen, maar als je goed kijkt kun je echt wel goede stoffen vinden. Ik slaagde er goed, ik kocht een faux-leer buitenkant en een limegroene voering voor mijn tas. En het hele gesprek met de verkoopster voerde ik in het Frans. Daar was ik best wel trots op!
Vrijdag was ik vroeg uit de veren om met mijn broer af te spreken in Le Marais. Wederom was het een grijze dag, maar nog steeds kon ik hem laten zien wat er zo mooi is aan Parijs. Hij was er nog nooit geweest, en ik voelde me trots dat ik hem deze stad kon laten zien! Hij zag de Eiffeltoren voor het eerst toen wij samen langs de Seine liepen, dat was een mooi en fijn moment om met hem te delen. En eerlijk is eerlijk, de verwondering die hij voelde toen hij haar voor het eerst zag, die is na al die keren bij mij ook nog niet verdwenen.
Zaterdag nam ik de Flixbus naar Antwerpen, waar mijn zusjes ook naartoe kwamen. We hebben lekker geluncht bij Barbini, rondgelopen in de Think Twice en gegeten bij Takumi. Maar de grootste hit van de avond was Café de Zwaan, waar we heerlijke Belgische speciaalbiertjes hebben gedronken en Beverbende hebben gespeeld. Het is een gezellige bruine kroeg waar veel jongeren komen, dus het was echt knus. En, ik weet dat de prijzen in Amsterdam en Parijs bizar zijn, dus ik was echt verbaasd dat het bier hier zo goedkoop was. Een Kwak Amber voor 3,50? Hit. Me. Up.
Zondag was de dag waar we al ZO lang op hebben gewacht: we gingen naar K3!!! Al het hele weekend zagen we groepen vriendinnen met boa’s en ya ya yippee pakjes door de stad lopen, en nu was het ook aan ons om ons in de steigers te zetten. We ontbeten een lekkere Brusselse wafel bij Hulstkamp, een ouderwets brasserietje vlakbij het station. Het had wel een bepaalde allure, ben bruin glimmend hout en tuttige kopjes. De wafel was heerlijk.
Het was super druk rondom het Sportpaleis, en we hadden staanplaatsen, dus we waren een beetje zenuwachtig of we wel goede plekken zouden krijgen. Maar het is ons gelukt, we stonden aan de linkerkant van het podium en konden goed zien. De sfeer zat er goed in, iedereen in het publiek vond het geweldig en ook de k3tjes zelf genoten zichtbaar. Onze kinderhartjes waren heel erg blij dit weekend. Ik voelde me weer even 7 jaar oud.
En zo vloog de week alweer voorbij. Ik geniet helemaal na.
Liefs,
Mijntje
